Dit album verschijnt in de serie Jazz Heroes van het Duitse label Jazz House, het betreft studio opnames in Baden-Baden uit 1959 en live opnames uit de Stadthalle in Karlsruhe uit 1958, beiden opgenomen door de SüdWestRundfunk (SWR). Oscar Pettifordhoort thuis in de rij memorabele contrabassisten in de jazz, zoals Walter Page (bij Count Basie, uitvinder van de “Walking Bass), Jimmy Blanton (o.a. bij Duke Ellington), Ray Brown (Bebop), Charles Mingus en Paul Chambers. Als het ging om het vinden van nieuwe richtingen binnen de jazz dan stond Pettiford altijd op de eerste rij. Geboren in 1922 in Oklumgee, Oklahoma, groeide hij op in een grote muzikale familie van Afrikaanse en Indiaanse afkomst. In zijn jonge jaren behoorde hij tot de kring van NewYorkse muzikanten die de bebop ontwikkelden in Minton’s Playhouse.

Hij stond op het podium met Roy Eldridge en Dizzy Gillespie, begeleidde Coleman Hawkins, Don Byas en Earl Hines, werd geëngageerd door Duke Ellington en Woody Herman en speelde met Miles Davis, Sonny Rollins en Thelonius Monk. Doordat hij zijn arm brak, werd het bespelen van de contrabas lastig en dus ging hij over naar de cello en werd zodoende de eerste jazz muzikant die het instrument introduceerde in de wereld van de improvisatie. Toen hij op tournee met een All Star groep Europa aandeed in 1958 werd hij ontvangen met een golf van enthousiasme die hij nog nooit had ontmoet in een Amerika dat nog steeds in de greep was van de segregatie en repressie uit het McCarthy tijdperk (zoals we dezer dagen merken is er ruim 60 jaar later nog niet veel veranderd). Hij besloot om in Europa te blijven.

Een van zijn grootste fans was Joachim-Ernst Berendt (1922- 2000) jazz redacteur van de Südwest funk Baden-Baden en later de man achter de American Folk Blues Festivals. Hij ging onmiddellijk aan de slag om studio afspraken te maken en bandleden te werven voor de Amerikaanse gast. Lokale talenten zoals trompettist Dusko Goykovich , klarinettist Rolf Kühn en drummer Hartwig Bartz, maar ook gearriveerde collega’s zoals saxofonist Hans Koller en gitarist Attila Zoller. Soms voegden Amerikaanse collega’s, die ook in Europa verbleven, zich erbij zoals drummer Kenny Clarke en saxofonist Lucky Thompson. En zo ontstonden exquise combo’s die Pettiford zouden begeleiden tijdens optredens en ook op een dozijn lp’s die na 1958 over een tweetal jaren verspreid zouden verschijnen. Daaraan kwam helaas een einde door de vroege dood van Pettiford (1960) in Kopenhagen door een verkeersongeluk. Bizar is het dat in 2000 ook Berendt omkwam bij een verkeersongeluk in Hamburg.

De muzikanten op deze opnamen zijn Oscar Pettiford (bas, cello), Dusko Goykovich (tpt), Lucky Thompson (ss), Hans Hammerschmid (pno), Hartwig Bartz (drs), Rolf Kühn (kl.), Jimmy Pratt (drs), Hans Koller (ts), Attila Zoller (gtr), Kenny Clarkr (drs), Helmut Brandt (bs), Helmut Reinhardt(bs), Johnny Feigl (bs)en Rudi Flier (as). Het repertoire bestaat grotendeels uit standards zoals “But not for me” van George Gershwin, “Sophisticated Lady” van Duke Ellington, “Allthe things you are” van Jerome Kern, maar ook bekende stukken van Pettiford zoals “My Little Cello”en “Blues in the closet” en nummers van Hans Koller “O.P.”en “Anusia”en van Rolf Kühn ”Minor plus A Major”. Allemaal muziek dat staat als een huis, gebracht met veel enthousiasme en uiteraard perfect opgenomen door de SWF. Een waardevolle uitgave die de charismatische figuur van Oscar Pettiford weer eens in de schijnwerpers zet.

Jan van Leersum